belayı kucaklayana

o yuva sandığı zindandan çıkmaya

kapısını çarpıp kaçmaya cesaret edebilse
ellerini tutacak senin, seni de çıkaracak hapis kaldığın kapıların arkasından
ve bu yolun kalanını beraber yürüyeceksiniz
çünkü farkında değilsin bulaştığın belanın
başını o pencereden çıkarmayacaktın
kendini kandırmaya devam edecektin
ama baktın bir kez belayı kucakladın
sen sanıyordun ki mutlusun hayır bekle bak göreceksin

ben hiç mutlu olmamışım ki diyeceksin

benim hiç evim olmamış ben her zaman tutsakmışım

bak göreceksin inan
önce bir kurtulsun seni de kurtaracak


perdelerini biraz araladığında fark ettin değil mi?
orası ev değil seni kandırmışlar

üzülme biliyorum ben seni
pencerenin önünde onu gördüğünde anladın biliyorum
boşuna vurma yumruklarını duvarlara
gözlerindeki öfkeyi nasıl sindirdiğini gördün diye
dudaklarını nasıl yukarı kıvırdığını gördün, sen de kıvırdın

öylece belayı kucakladın

o bir kurtulsun seni de kurtaracak
bu yolun geri kalanında elini tutacak

söz veriyorum