Ve bir süre sonra,
Kendi üzerini örtmeyi öğreniyorsun.
Isıtılmış sütleri unutuyorsun,
İyi geceler öpücüklerini.
Kucaklanıp,yatağına götürülmeyi unutuyorsun.
Onlara sarılmayı özlüyorsun,
Annene,babana.
Bir süre sonra,
Yalnız uyumaya alışıyorsun,
Uzun yemekhane kuyruklarına alışıyorsun.
Mutfağını özlüyorsun,
Sonra,
Kalın giyinmeyi de öğreniyorsun,
Hastalanıp iyileşmeyi de.
Büyüyorsun.
Bahçedeki oyunlarını özlüyorsun,
Ama sessizliğe gömülüp bir şeyler karalamaya alışıyorsun.
Kulaklığını takıp,insanların sessizliğini izlemeye de alışıyorsun.
Odanda yalnız kitap okumayı özlüyorsun,
Kalabalığı öğreniyorsun,insanları.
Hep beraber çay akşamlarını özlüyorsun.
Ama alışıyorsun, bardağını yalnız yudumlamaya.
Alarm kurup uyanmayı öğreniyorsun,
Annenin sesi yerine.
Saçlarını taramayı öğreniyorsun,
Baban yerine.
Arkadaşlarınla eğlenmeyi öğreniyorsun,
Kardeşlerin yerine.
Özlüyorsun ama alışıyorsun,
Öğreniyorsun ve artık,büyüyorsun.
Uzakta,
Kendi üzerini örtebilecek kadar,
Büyüyorsun.
