Yağmur mu, kar mı diye düşünüyorum.
Kara aşığım,
Yağmura alışık.
Vazgeçemiyorum ikisinden de.
Bir şehir insanın gözünde basitleşince,
Yani göremeyince denize yağan karı,
Ya da ağaçlara düşen beyazlığı,
Hayat basitleşiyor.
Hayatında umut yoksa, insan basitleşiyor.
Kar,
Beyaz ve saf değil sadece,
Soğuk,
Ama sarılsan ısıtacak içini, kalbine kadar.
Kış,
Uzun uzun,sayfalarca yazmaya değecek bir sevgi gibi.
Düşsen,boğulmayı dileyeceğin bir deniz gibi.
Pencere yanında,kitap gibi,
Ya da sadece; beyaz bir umut gibi.
Geçen bir yılı seyrediyorum,
Sınavın iptal olduğu bir günden,
Bütün sanatsallığımı kaybedip,
Sadece yazıyorum.
Her kelimeyi,öylece
Ve gereksizce.
Her geçen yıla kızıyoruz,
Beklentilerimize cevap vermiyor diye.
Ama akıllanmıyoruz.
Her gelen yıla, yeniden güveniyoruz,
Belki iyi geçer diye.
Ve umut besliyoruz.
Kış gibi,
Çünkü biz insanlar
Kışı seviyoruz.
Şişko kedilerin hüküm sürdüğü çöplüğün minik fareleri adına konuşuyorum. Sesimize kulak verin.
Bizler öyle süslü cümleler kullanmayız konuşurken. Kimi zaman istemeyiz, kimi zaman da beceremeyiz. Bizler susmaya alışkın, biraz ürkek, yalnızlığı sevenlerdeniz.
Biz konuşuruz ama konuşmayı sevmeyiz. Daha çok düşünürüz. Biz şişko kedilerin çöplüğündeki minik fareleriz. Bize ne derlerse onu yaparız. Okuruz,çalışırız,yeriz,içeriz,izleriz,büyür;büyüleniriz. Diğerleri gibi yaşarız ama farklıyız. Biz düşünürüz ve yazarız. Kalemimiz tükenip parmaklarımız kanayana kadar yazarız. Biz hissederiz. 'Krallar karşısında dizlerimiz çöker fakat fikirlerimizi susturmayız.' Kalemlerimiz var ve defterlerimiz. Defter kapanınca,hislerimizi gömeriz. Öyle herkese de anlatmayız; özeldir hayallerimiz.
Çabuk inciniriz,güçlü görünürüz,bazen korkarlar bizden fakat biz çabuk inciniriz. Biz de içimize atanlardanız. En sonunda,en sonuna geldiğinde; ağlarız.
Bazen gözyaşı dökmeyiz aylarca. İnsan nasıl bu kadar hissizleşir demeyin. Çığlıklarımızı içimize attıkça,sözlerimizi sustukça, gözyaşlarımız da içimize akmaya başlıyor. İnsan bazen hissizleşiyor.
Bizler çirkinizdir bazılarına göre. Bir kez aşık olur, bir kez severiz. Yapmacık değil, şiir gibi severiz biz. Saf ve masum.
Çok arkadaşımız yoktur. Ama olanlara öyle bağlıyızdır ki, diğerlerine ihtiyacımız olmaz.
Kötü şeyler düşünmemeye çalışırız. Üzerler bizi,hatta nefret ederiz ama kötülük yapmayız.
Bizi sevin demiyoruz. Rahatsız etmeyin bizi,yalnız bırakın.
Biz şişko kedilerin çöplüğündeki minik fareleriz. Mutluyuz.
