şişko kediler ve minik fareler

      

 Şişko kedilerin hüküm sürdüğü çöplüğün minik fareleri adına konuşuyorum. Sesimize kulak verin.
 Bizler öyle süslü cümleler kullanmayız konuşurken. Kimi zaman istemeyiz, kimi zaman da beceremeyiz. Bizler susmaya alışkın, biraz ürkek, yalnızlığı sevenlerdeniz.
 Biz konuşuruz ama konuşmayı sevmeyiz. Daha çok düşünürüz. Biz şişko kedilerin çöplüğündeki minik fareleriz. Bize ne derlerse onu yaparız. Okuruz,çalışırız,yeriz,içeriz,izleriz,büyür;büyüleniriz. Diğerleri gibi yaşarız ama farklıyız. Biz düşünürüz ve yazarız. Kalemimiz tükenip parmaklarımız kanayana kadar yazarız. Biz hissederiz. 'Krallar karşısında dizlerimiz çöker fakat fikirlerimizi susturmayız.' Kalemlerimiz var ve defterlerimiz. Defter kapanınca,hislerimizi gömeriz. Öyle herkese de anlatmayız; özeldir hayallerimiz. 
 Çabuk inciniriz,güçlü görünürüz,bazen korkarlar bizden fakat biz çabuk inciniriz. Biz de içimize atanlardanız. En sonunda,en sonuna geldiğinde; ağlarız. 
 Bazen gözyaşı dökmeyiz aylarca. İnsan nasıl bu kadar hissizleşir demeyin. Çığlıklarımızı içimize attıkça,sözlerimizi sustukça, gözyaşlarımız da içimize akmaya başlıyor. İnsan bazen hissizleşiyor. 
 Bizler çirkinizdir bazılarına göre. Bir kez aşık olur,  bir kez severiz. Yapmacık değil, şiir gibi severiz biz. Saf ve masum. 
 Çok arkadaşımız yoktur. Ama olanlara öyle bağlıyızdır ki, diğerlerine ihtiyacımız olmaz. 
 Kötü şeyler düşünmemeye çalışırız. Üzerler bizi,hatta nefret ederiz ama kötülük yapmayız. 
Bizi sevin demiyoruz. Rahatsız etmeyin bizi,yalnız bırakın. 
Biz şişko kedilerin çöplüğündeki minik fareleriz. Mutluyuz.