doğduğum güne dair

Ellerini uzat,

 Ben zemherinin başladığı gün doğdum;

 Kalbimin nasıl ısındığını fark ettin mi?

 Üşüdün ya, ellerini uzat, doğduğum gün kadar soğuk değilim yemin ederim, ısınmanı istiyorum.

 Dünyadaki ilk gecem; ay'ın en büyük evresinde olduğu geceydi.

Fakat ismim ay'ın en yalın halinden ibaret.

Tanışmıştık ya unuttun mu?

bana göre uzun zaman önceydi.

 Ay doğduğum gece en parlak halindeymiş, gözlerimin parladığını söylemeni seviyorum.

 Günlerin uzamaya başladığı günün sabahıydı ilk ağlamam, baharın müjdecisi derler, yine de hala günlerim yetmez ya bana.

Bir türlü yetişemedik bütün bir güne fark ettin mi?

Ellerini uzat diyorum üşüyor gibisin hala.

Ben doğalı çok oldu, ama defalarca tekrar doğdum gördün değil mi? Yeniden ısındı kalbim, yeniden parladı gözlerim ve yeni baharların müjdesini getirdim.

Bu balkon bize fazla büyük geliyor, yanıma otur. Hava soğumakta hala, bu gece bu baharın en soğuk gecelerinden. Korkularımı sana anlatmam gerek, ellerini uzatırsan bana güven veriyorsun.

Haberin olsun, bu gece bir kez daha doğuyorum, seninle büyüyecek olmak hoşuma gidiyor.

Ellerimi bırakma ben bir zümrüdüanka'yım, her yandığımda küllerimden doğuyorum.

Bir de, aslolandan tam on bir gün geç doğdum biliyor muydun? 

Ya annemi çok sevmiştim ya da burayı daha gelmeden sevmemiştim

-----

Burayı hala sevmiyorum, ama şu anı; oturduğumuz balkonu ve sarıldığımız örtüyü seviyorum. Seninle konuşmayı, yüzümüze vuran rüzgarı ve nefeslerimizi dinlemeyi seviyorum.

Ayrıca, ellerimi tutmanı ve seni seviyorum.