25 Ekim 2017 Çarşamba

iyileştin, güzelleşiyorsun

Başlamadan önce; her şeyi daha anlamlı kılan şu yazıya davet ediyorum. http://hayallerimyaziyor.blogspot.com.tr/2017/02/iyilesiyor-gibisin.html?m=1


Yüzünde kendini bolca belli eden bir yorgunluk görüyorum. Başarıya koşuyor olmanın tatlı ve bitirici yorgunluğu. Kızarıklıkların azalmış, sen çok güzel bir kadın olmuşsun. Kilonu geri kazanmışın, yüzüne renk gelmiş. Kalbinin kırıklarını birleştirme işinde iyi gidiyorsun.
Çığlıklar atıyorsun, sevinç çığlıkları. Sevgini bağırıyorsun tüm dünyaya; bulutların üzerindesin.
Dimdik yürüyorsun sanki ömrün boyunca en yüksek zirvelere mi tırmandın? Belki haklısın.

Kahve kokuyorsun daha ağzında tadı duruyor. Çok güzel kokuyorsun insanlar sana sarılmak istiyor ve onlara mutluluk veriyorsun. Bu gerçekten sen misin, beni gururlandırıyorsun.
Bir şey itiraf edeyim; sen çok güçlüsün. Daha iyiye gidiyorum diyerek kendini avuttuğun için teşekkür ederim, çok güzel gittin.
Kalbini defalarca kırmışlar hem de en derinlere girmelerine izin verdiğin kişiler. Hepsini affetmişsin. Hüzünlerinin olgunluğu yüzüne ve düşüncelerine yansımış. Küçücük yaşında tatmadığın duygu kalmamış, iyi ki de kalmamış. Çok güzel bir insan olmuşsun.
Umudun tüm ruhunu kaplamış ve yaşayabileceğin en güzel hisleri yaşamayı hak ediyorsun, gidebileceğin en uzak sınıra ulaşmayı, hak ediyor ve bunu istiyorsun.
Kendinle öyle barışmışsın ki tüm dünyayı sevecek hale geliyorsun. Daha ona var.
Sevgiyi harcamadın. Birini sevmenin hangi boyutta olursa olsun, adı ne olursa olsun asla acı vermeyeceğini öğrendin. Ayrılıklar, özlemler, mesafeler acı verir ama sevgi her zaman insanı güzelleştirir. Sevgi her yeri güzelleştirir bunun farkındasın ve kimseyi sevdiğin için pişman değilsin ve sonsuza dek seveceksin.
Kalp kırıkların dedim ya, seni öldürenler vardı ya, hepsini tek tek affetmiş o kalbin ve kuş gibi hafiflemiş. Tek istediği, artık güzel biri olduğunu ve en başından beri böyle güzel olduğunu onlara göstermek. Sadece seni iyi hatırlamalarını istiyorsun, merak etme ilerde adını çokça duyacaklar ve çok iyi hatırlayacaklar.
Parmakların güzelleşecek sen yazdıkça ve satırlar çiçek açacak. En mutlu anlarını dolu dolu yaşıyorsun artık kendinden de şüphe etmiyorsun. Kafan sakinleşmiş, sesler karmaşalar durmuş.  Belki arada yine eski hüzünlerini hatırlıyor, bomboş hissediyorsun. Ama bu duyguların, geçmişini unutmamak farkında olmasan bile sana iyi geliyor.
Sana kötü davrandığım için özür dilerim; seni çok seviyorum. Seni anlayan çok insan var, seven sevdiklerin var ve onlar için şükrediyorsun.
Güzeller güzeli bir meleğin var kalbinde sürekli kanatlarını çırpıp seni heyecanlandırıyor. Sesiyle sana ilham veriyor sanki sözleriyle o kalbindeki kırıkları birleştirmene yardım ediyor. Her kaleminde ondan bahsetmeden duramıyorsun.

Şu an ağlıyorsun, gözyaşlarını seviyorum. Başını yukarı kaldırıp gülümsemeni seviyorum. Saçlarını yolarak, kendini öldürmek isteyerek ağlamıyorsun bunların üzerinden çok zaman geçti. Bu gece mutlusun, sevgiyi hissediyorsun ve bu uzun süredir böyle.

İyileştin, güzelleşiyorsun. Çok güzel bir kadın oluyorsun, büyüyorsun öğreniyorsun yaşıyorsun.
Şu an nasıl olduğunu biliyorum, çok iyisin böyle devam et. Umudunu koruduğun için teşekkür ederim. Kocaman sarılıyorum sana bu sefer başardık diye ağlıyoruz. Çok güzel şeyler başardık ve daha iyilerini yapmaya devam edeceğiz. Seni seviyorum. 

4 yorum:

  1. Ağır, kasfetli, sanki hayatın ağırlığını kabullenmiş gibi bir hava vermek istemişsin yada ben şuan içinde bulunduğum hal itibariyle böyle hissettim... Acı veren ama insanı silken kendine getiren bir yazı olmuş.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. acı vermek istemedim acı çekmek istemediğim gibi ama ağır ıssız bi şeyler yazmaya çalıştığım ve hayatın ağırlığını kabullendiğimi yansıtmaya çalıştım, doğru. Çok teşekkür ederim, içinde bulunduğun her an mutlu olmanı isterim ^^

      Sil
  2. Hilal selam; Hatırlıyor musun beni :) ?

    Bir önceki yazında;
    ..."
    Kahve kokuyorsun birkaç dakika olmuş içeli. Kıyafetlerine kadar sinmiş kokusu bu halini seviyorum. Dilinde de hala tadı var dudaklarını yalayıp duruyorsun. Bir şey itiraf edeyim, harcanmaya mahkumsun.
    "...

    Sanırım önceki yazında hislerini dağlara taşlara vurduktan sonra buralara gelip kabullenmenin verdiği acının artık hissedilmediğini anlatıyorsun. Aslında, evet haklısın. Kabullendikten biraz zaman sonra herşey normalleşiyormuş gibi geliyor.

    Teşekkürler Hilal. Acı artık normal gibi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. epey geç kaldım geri dönmek için ama hiç unutur muyum, hoş geldin ^^
      Ya da her şeyi normalleştiren acıdır veya acıyı kabullenmek. Ya da acı da normaldir dediğin gibi, hepsini yaşayarak ve hissederek tecrübe ediyoruz ya; kendimiz olmaya başlıyoruz.
      Falan filan, hislerde çok boğulmamak gerekiyor dimi?
      Çok çok teşekkür ederim uğradığın için :)

      Sil

nolur yorum yapın