deli olmak ne demek bilmiyorum

 Bir şeyler nasıl gidiyor? Sanki haddimize olmayan meseleleri haddinden fazla kişiyle tartışmamışız gibi, içimde bir şeyler -yaşanmışlıklar ya da yaşanması muhtemel düşünülenler- öyle doluyorlar ki hala bi' yerlere satır satır taşmak istiyorlar.

Şu sıralar "yazsam roman olur" tadında olaylar zincirine şahit hatta dahil oluyorum. Günce gibi bunları buraya yazmaya bu kadar hevesli oluşum da içimden dolup taşmaya başlayan zincirlerden. Ama günlüğüme bile -günlük sayılmaz- olayları uzun uzun anlatabilmek için gereken şey her neyse, bende yok. Bu yüzden yaşananlardan çok hislerle işim.

Yaşananların en şaşırtıcı yanı, bu sefer kafamın içinde değil gerçekten yaşanıyorlar. Bir şeyler somut olarak oluyor ve ben bunun kesinlikle bilincindeyim.

Her seferinde biraz daha realist yazacağım, anlaşılmaz olmayacağım diyorum ama benim gerçeğim bu. Filozof değilim; gerçek nedir doğru var mıdır diye sorgulamıyorum. Sadece yazdıkça daha iyi anladığım bu metafizik dolu cümleler benim, benliğimi oluşturan ruhun gerçekleri.
Ne kadar somut şeyler yaz denilse de ben bir öykü misali somut yaşananları yazarsam, yazmanın zevkine ya da bana hissettirdiklerine ulaşabileceğimi sanmıyorum.
Kendimin bile anlamadığı şeyler yazma çabasında değilim, özgünlük ama böyle bir özgünlük değil. Şurdaki her cümlenin bana hissettirdikleri ve hatırlattığı anlamlar var, okuyanların da benden farklı da olsa hissedebildiklerini biliyorum. Kalp çok ilginç bir organ, biyolojik olarak demiyorum.

Alıntı yapıyorum:

"Soylu, kültürlü ve zarif bir kadın olan Charlotte von Stein, Geothe'nin başkasını sevmesini değil, o kadının basitliğini kaldıramamıştı."

Buna ekleyecek bir şeyim yok, yeterli.

 "Veronika'nın aşk uğruna her şeye katlanma kararına karşın ilişki yürümemişti."

Veronika bu yanlış bir karardı. Yapmamalıydın. Yine de bütün o yaşadıklarından sonra ruhunun bedeninle bağlantısını kesebilmeyi hak ediyordun, yapamadığın için sana üzülüyorum.

"Şairler dolunayı severler, hakkında binlerce şiir yazılmıştır, oysa kız en çok yeniayı severdi. Çünkü daha gelişecek, büyüyecek, kendi yüzeyini tamamen ışığa boğacak zamanı olurdu, kaçınılmaz yok oluşundan önce."

Yeniay, hilal. Daha kendi yüzeyini tamamen ışığa boğacak zamanı var. Kaçınılmaz yok oluşundan önce. Kaçınılmaz ama kaçınmamak daha iyi. Parlayacak zamanı karanlık tarafıyla harcamamalı.

" - Deli olmak ne demek bilmiyorum.
-Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar. Yani diğerlerinden farklı olanlar.
- Yani senin gibiler mi? " 

Ne yani, benim gibiler mi?  Bizim gibiler mi?  Yeryüzünde delirmeyen kim kaldı?

"Bir zamanlar hayat veren dudakların
Şimdi son versin benimkine! "

Juliet, dudaklardan dökülen kelimeler orda barınan bir zehirden daha öldürücü olabilirdi. Acını küçümsemiyorum ama severek ve sevilerek öldün.

"Ruhu üzerine eğildim,
ama bir şey bulamadım."

Bir ruhun bomboş olma ihtimalini aklım almıyor. Belki tamamen  kötülükle kararmıştır ama tamamen boş olabileceğini düşünmüyorum. Belki olabiliyordur. Kişilerin kontrolünü kaybettiği ruhlar boş ve kayıptır belki.

 
    "O kadar aptalca bir şeydi ki; şimdi nerede olduğunu bile bilmediği ama gençliğinde umutsuzca çok derinden sevdiği bir adam yüzünden depresyona girmek,delirmek.."


Aptalca? Haklı gözüküyor.

"Fakat o, kendine danışman kılmış kendi hislerini
 Öylesine uzak ki,
 Anlaşılmaktan ve keşfedilmekten
 İçine kapanmış." 

 Alıntı yapmayı burda bitiriyorum.Aslında sanırım sözlerimi burda bitiriyorum. Bu şeyer yine beni duygusal bir akıma sürükleyecek, yine depresif edebiyatlara boğacak diye korkuyorum. Bir müddet 17 yaş edebiyatı gibi yazılara kaptırmıştım kendimi. Halbuki 17. yaşın da bu denli özel olduğunu düşündüren;  o aşkı ve sevgiyi, dostluğu ve birtakım duyguları haddinden fazla abartan kültürden başkası değil. Yazılmış şiirler, çekilmiş sahneler, söylenmiş sözler yüzünden böylesine iflah olmaz bir romantizme kapılıyoruz. Kendi yazdığımız kelimeler dahi hislerimize yön verebilecek güçte. Yoksa o kadar afili duygular içinde değiliz hiçbirimiz. Bu sefer bitiriyorum. İyi günler güzel insanlar ve gerçeklikten sapmış hayaller sizinle olsun tüm ruh hastaları.